Shanties werden vroeger op zeilschepen gezongen om het werk te verlichten. De reizen duurden lang en veelal was het voor de bemanning flink afzien. Op de maat van de muziek werden de zware werkzaamheden met vereende krachten uitgevoerd. We kennen de volgende shanties:
Gangspilshanties zijn shanties die worden gezongen als het anker gelicht moest worden.

Haalshanties waren bedoeld voor het hijsen van de zeilen, wat in die tijd beslist niet met goed gelagerde lieren werd gedaan. Een zeer bekende haalshanty is "What shall we do with a drunken sailor"

De Pompshanties waren er voor de mensen die het water uit het ruim moesten pompen, omdat de houten schepen enigszins lek waren. Om dit werk nog vlotter te laten verlopen, deden ze net of de boot in vuur en vlam stond. "Fire in the Galley" is zo'n pompshanty.

Ballastshanties werden gezongen als de ballast aan boord werd gebracht. De schepen konden alleen varen wanneer ze goed zwaar waren, lege schepen zouden kunnen kapseizen.

Tot slot de "Forebitter", 's avonds zo tussen 6 en 8 uur gingen de zeelui op het voordek op de bolders (forebits) zitten. Hier werden liederen gezongen wanneer zij niks te doen hadden. Vaak werden deze liederen door de accordeon begeleid, een echte Forebitter is "Sailing".